Tweede dag in Mekkah

Vandaag begon de dag eigenlijk met een ontbijtje in het restaurant van het hotel. De dames van mijn kamer hadden mij voor het fadjr (ochtend) gebed wakker gemaakt. Toen stapte ik met een stijf lichaam uit bed en verrichtte het gebed om vervolgens weer vlug in bed te ploffen. Het ontbijt zou immers pas veel later opgediend worden. Op een gegeven moment werd ik wakker door geklop op de deur. Het was mijn man die vroeg waar ik bleef. Mijn kamer was leeg. De dames waren al weg gegaan. Zonder mij? En de deur zat op slot. Ik kon er niet uit, aangezien ze de sleutel hadden meegenomen. Ik zei tegen mijn man dat hij maar vast moest gaan ontbijten. Hij moest toch naar een aparte zaal voor de heren. Ik ging maar douchen en omkleden. Toen de dames terugkwamen verontschuldigden ze zich. Ze hadden gezien hoe kapot ik was van de dag ervoor en wilde mij rust gunnen. Ze hadden er alleen niet aan gedacht dat ze me zouden opsluiten als ze de sleutel zouden meenemen. Het gaf niet. Hun  bedoeling was goed. Toch door even het gevoel van controle te missen, alle indrukken, de vermoeidheid en het gemis van mijn kinderen werd het me even iets teveel. Met tranende ogen ging ik de bus in. Op weg naar Masjid Al Haram. Hier gingen we salaat Dhur (eerste middag gebed) doen. Met Asr (tweede middag gebed) zouden we terug naar het hotel gaan om uit te rusten om daarna vervolgens weer terug te gaan voor Maghreb en Isha (de laatste twee gebeden.) De reden om steeds zo vroeg naar de moskee te gaan is omdat je door de drukte lastig een goed plekje kan vinden om te bidden. Dus bij Dhur gingen we uiteindelijk buiten op het plein ons gebedskleedje uitspreiden. De mannen en vrouwen bidden hier trouwens door door elkaar.  Dat wil zeggen, niet in een andere ruimte of de vrouwen achter de mannen, maar gewoon ook naast elkaar. Dat was wel even wennen. De feministen onder ons zouden misschien zeggen dat dit beter is, maar na deze ervaring kan ik zeggen dat ik het gescheiden bidden toch als prettiger ervaar. Het is geen fijn idee als je voorover bukt en je weet dat er achter je een man staat bijvoorbeeld. Maar goed, bij uitzondering door omstandigheden is het bij deze moskee toegestaan. Overigens kon je er wel voor kiezen om naar een vrouwengedeelte te gaan als daar nog plek was. Tijdens het gebed moest ik goed uitkijken waar ik mijn hoofd legde tijdens de soedjoed (het neerknielen) want ik zat vlakbij de voeten van degene die voor mij stond. Ook kreeg ik een paar keer zowat iemands kont tegen mijn gezicht, maar ook dat hoort erbij. Na het gebed gingen we nog even bij de shoppingmall kijken. Heel erg toeristisch allemaal. Ik zocht naar een simpele zwarte abaya (lange jurk) zonder tierelantijntjes, maar alles zat onder de glitter and glamour hahaha. Dat had ik eigenlijk niet verwacht hier. Wat ik wel gevonden had was een heerlijke fruitshake. De imam van onze groep trakteerde. Heerlijk! Hierna liepen we terug naar het pendelbusje dat ons weer terug naar het  hotel zou brengen. Al die uitlaatgassen en proestende mensen om mij heen...misschien was een niqaab (gezichtssluier)  toch geen slecht idee. Stond in elk geval beter dan een mondkapje. Ik zou het morgen eens proberen. Helaas was in het hotel de stroom uitgevallen. Natuurlijk precies op het moment dat ik ging douchen. Best lastig in zo'n donker kamertje. En geen WiFi...slik...ik wilde met mijn kindjes whatsappen. Want ja, het cliché is waar dat je een hoop vergeet zodra je in Mekkah bent. Het werk waar ik me zo druk om maakte kan me nu geen ene mallemoer meer schelen en al die andere dingetjes waar ik me thuis zo druk om maakte zijn als sneeuw voor de zon verdwenen, maar mijn kinderen....die blijf ik toch wel missen hoor. Er is gelukkig wel veel afleiding hier. Na het eten en uitrusten in het hotel gingen we weer terug naar Masjid Al Haram (dus waar de Kaba staat) en deze keer gingen we binnenin bidden. We zaten op de eerste etage en keken uit op de Ka' ba. Al met al een voldaan gevoel over de dag gehad. Ik moest niet te laat naar bed gaan, want om drie uur 's nachts zouden we weer terug gaan voor het ochtend gebed.