Ziyarat in Medina

’s Avonds gingen we als eerste naar de berg Uhud. Op deze berg speelde zich de tweede slag, de slag van Uhud, af na de slag van Badr. De laatstgenoemde was een strijd tussen de moslims en de polytheïstische Mekkanen. 

Hoewel de Mekkanen in de meerderheid waren (1000 op 300) hebben de moslims deze strijd toch gewonnen.De slag van Uhud echter, liep anders af dan gehoopt. Hoewel de moslims aan de winnende kant bleken te zijn, hebben ze door een strategische fout de strijd min of meer verloren. De profeet Mohammad SAW had duidelijk gezegd dat iedereen op zijn positie moest blijven, totdat hij andere order zou geven. Toen een groep dacht de strijd al te hebben gewonnen en hongerig naar de buit, hun positie verliet konden de moslims opeens door de oplettende Mekkanen vanaf de achterkant aangevallen worden. Ook de profeet raakte hierdoor gewond. Toch wordt de slag van Uhud niet helemaal als een nederlaag gezien, aangezien de Mekkanen de moslims niet hebben achtervolgd en geen buit hebben gemaakt.

Hierna gingen we naar Masjid Al Qiblatain. Deze moskee had eerst de qiblat naar Jerusalem gericht, maar dit werd later richting Mekka en de Ka’ba veranderd. We zijn er niet binnen geweest en hebben het alleen van de buitenkant bekeken.

Toen bezochten we nog even de plek waar de Slag van de gracht heeft plaatsgevonden.

De Slag van de gracht of De Strijd van Al-Khandaq was een aanval van de inwoners van de stad Mekka op de stad Medina in 627. De slag is vernoemd naar de gracht die de inwoners van Medina ten noorden van de stad groeven om de stad te beschermen en de aanval af te weren. In tegenstelling tot alle andere zijden was de noordzijde van Medina niet beschermd door fortificaties.

Hoewel Mekka over een groter leger beschikte was het niet in staat om door de verdedigingslinie heen te breken. In de Quran wordt het verloop van deze strijd vermeld in ayaat 9-32 van soera De Partijscharen. Hoewel veel moslims weinig vertrouwen hadden in het maken van de gracht als verdedigingsstrategie, heeft het toch geholpen. De moslims moesten eerst zelf hard werken om een oplossing te vinden tegen de dreiging van hun vijanden, maar wanneer het er op aan kwam en ze ergens in tekort schoten hielp Allah SWT hen.

Hierna reden we met de bus naar Masjid Quba. Dit is de eerste moskee die gebouwd is na de hijra van profeet Mohamad SAW van Mekkah naar Medina. In die tijd was Quba nog een dorpje vlakbij Yathrib (het toenmalige Medina)Toen wij daar aankwamen en volgens de soenna twee ra'kaat wilden gaan bidden, werden we verteld dat we nog maar vijf minuten hadden voordat de moskee zou gaan sluiten. Hierna gingen we nog even gezamenlijk een dua doen met de Indonesische imam van ons kleine groepje. De hoca (Turkse imam) deed hetzelfde, maar nam hier ruim de tijd voor. Tot grote ergernis van de moskeemedewerkers, die graag naar huis wilden gaan. Na meerdere waarschuwen bleef de hoca onverstoord en gepassioneerd zijn verhaal doen aan het Turkse gezelschap, terwijl ons groep met  plaatsvervangende schaamte toekeek. Aangezien wij alleen maar toekeken probeerden de moskeemedewerkers ons groepje in elk geval naar buiten de leiden, maar wij konden niet zonder de Milli Gorus groep vertrekken. Dit zorgde voor een beetje ongemakkelijk gevoel. Toen we eindelijk vertrokken en op weg naar de bus waren, moesten we wel even lachen, want de hoca die net zelf ruim te tijd had genomen voor zijn preek, was nu ineens wat ongeduldig toen de menigte niet snel genoeg naar de bus liep.